Manken Kaprisi Bugünkü Yazımı Erteletti :))

Bu fotoğraf bu sabah 07.00 sularında çekilmiştir. Bizim oğlan yeni bir adet başlattı. Sabahları uyanır uyanmaz bizim odanın perdesini sonuna kadar açıyor uyanayım diye. Sorun onun çok erken uyanması, benimde uyku problemimin olması... Çok dengesiz uyku düzenim var. Bazen günde 3-4 saat, bazen de 10-12 saat uyuyorum ve bir kere uyanınca tekrar uyumam çok zor oluyor. Aslında konunun bunla bi alakası yoktu ama neyse :)))

Dün öğleden sonra nadiren yapabildiğim birşeyi yaptım ve evde oturdum birkaç saat. Evde kimsenin olmadığı saatler benim özgürlük saatlerim. Ne "Kahve sana yaramıyor içmesene" diyen eşim, ne de "Anneeee, benimle boyama yap" diyen oğlum evdeydi. Bende oturdum makinamın başına ve Ahmet Kaan'a 3 tane daha ev pantolonu diktim. Ay pek bi hoşuma gitti açıkçası dikip dikip giydirmek. Neyse efendim onlar gelene kadar hava biraz karardı tabi, gece çekilen fotoğrafları da sevmediğim için fotoğraf işini sabaha bıraktım.

Sabah uyandığımda konu mankeni Ahmet Kaan bizim perdeyi sonuna kadar açmış, oturma odasına geçmiş boyama yapıyordu. Hemen koşarak fotoğraf makinasını ve pantolonları aldım ve "Ahmet bak senin fotoğrafını çekeceğim" diyip pantolonlardan bir tanesini giydirdim. Daha 1-2 poz çektim ki pil bitti. Ani bir atraksiyonla salona koşup yeni pilleri makinaya koydum ve katalog çekimlerine devam etmek istediğimde "Banane çekilmeyeceğim" şeklinde bir tepki aldım. Her ne kadar "Oğlum bak sana şunu alacağım, şunu vereceğim vs. vs." dedimse de Nuh dedi peygamber demedi çocuk. Bende sinirlenerek "Tamam benden birşey isteme sakın yapmam" dedim. Sonra o saldırıya geçti vurmaya başladı bana "Beni sevme, gülme.." Nedense benimde gülesim geldi. Ben güldükçe "Gülmeeeeeeeeee, gülüncek birşey yok bunda gülmeeee...." diyerek tarruza devam etti.
Şimdi bunları size niye anlatıyorum... Bende bilmiyorum :))Sadece bugün yayınlayacağım postu yayınlayamadığım için suçluluk duygusu mu hissettim ne :)) Sanırım artık pijama dikmekten de sıkıldım. Başka fikri olan var mı?
İşte bu da dün yarım saat oturma fırsatı bulduğum parktan bir kare